Kinderen willen meer meepraten en meebeslissen over zaken die hen aangaan. Dat is een van de conclusies van de Kinderrechtentour van Kinderombudsvrouw Margrite Kalverboer. Zieke kinderen zijn meestal wel blij met hoe artsen en verpleegkundigen zich gedragen, maar ze vinden dat ze vaak als een klein kind worden behandeld, terwijl ze dat al lang niet meer zijn. Soms waren kinderen niet in staat om voor zichzelf te spreken, bijvoorbeeld vanwege een ziekte, beperking of omdat ze te jong waren. Dan gaven ouders aan dat ook zij vinden dat hun kind of zijzelf niet altijd serieus genomen worden en dat er in de (zorg)instelling niet altijd naar ze wordt geluisterd.
De Kinderombudsvrouw trok eind 2016 in Nederland en het Caribisch gebied langs kinderen op scholen, jeugdzorginstellingen, een ziekenhuis, belangenorganisaties en jongerenraden. Bovendien gaven tweeduizend kinderen gehoor aan de oproep om online een vragenformulier in te vullen. Via de gesprekken en formulieren is informatie verzameld over onderwerpen waarmee de Kinderombudsvrouw aan de slag moet.
Kinderen vinden dat volwassenen ook echt iets met hun mening moeten doen. Veel kinderen en jongeren geven aan dat ze graag meer informatie hadden willen krijgen over hun situatie. Bij tien van de dertig werkbezoeken vonden kinderen en jongeren dat dit een van de belangrijkste problemen was. Ouders van kinderen die veel zorg nodig hebben vertelden dat instanties die hen moeten helpen vaak ook niet weten hoe het zit: “De een vertelt dit, en de ander weer dat.” De ouders hebben daarom weleens het gevoel er als gezin alleen voor te staan.
Aandacht, tijd en interesse van volwassenen bleek voor alle kinderen belangrijk te zijn. “Kijk naar mij zoals ik ben, en niet alleen naar mijn stempeltje”, vatte een jongen deze wens samen. Kinderen met een ziekte of beperking hebben soms het gevoel dat volwassenen alleen daar nog naar kijken. Dat vinden ze naar, want ze zijn zoveel meer dan hun ziekte of beperking. Dit kwam in 22 gesprekken naar voren als een heel belangrijk thema.
Een citaat uit het rapport: “Hoe professionals zich gedragen is heel belangrijk voor kinderen en jongeren. Een goede professional is aardig, geïnteresseerd en neemt echt de tijd voor je. Hij of zij gaat met jou in gesprek en luistert naar wat jij hebt in te brengen. Het liefst laat hij merken dat hij niet alleen als professional in je geïnteresseerd is maar ook als mens.”
Daar is Kind & Ziekenhuis het van harte mee eens. Zie ook:
