Als ik binnenkom is Lars druk aan het kleuren op een mooie lego kleurplaat. Hij reageert terughoudend op wat we hem vertellen en contact maken is lastig. Lars is 8 jaar en wil niets weten van witte jassen. Hij laat zich moeilijk onderzoeken door de arts en vindt de bloedafname die komen gaat erg spannend. Voor de arts een reden om Medisch Pedagogische Zorg in consult te vragen.

Ik ga rustig naast Lars zitten en klets over de mooie kleurplaat die hij aan het maken is. Tussendoor vertel ik wie ik ben en dat ik er ben om hem te helpen. Ik neem de tijd en klets met Lars om vertrouwen te winnen. Het creëren van contact is 80% van het werk. Daarnaast probeer ik helder te krijgen waar zijn interesses liggen zodat we samen een plan kunnen maken wat zo goed mogelijk aansluit bij Lars.

Wanneer ik benoem dat wij ook lego hebben om mee te bouwen kijkt Lars op en reageert enthousiast; Lego? Ik merk dat ik zijn interesse heb gewekt en stel voor om samen een mooi lego bouwwerk te maken. Het maken van het plan is begonnen. Lars blijkt gek te zijn op lego. Ik haal een grote bak met lego op zodat Lars alvast kan gaan bouwen. Ondertussen kletsen we verder over het plan. Het maken van een groot lego bouwwerk tijdens de bloedafname gaat hem helpen zegt hij. Ik bekrachtig dit door te zeggen dat hij dit kan en dat ik er ben om hem te helpen. Samen lukt het ons! Dit geeft hem zelfvertrouwen. Door te geloven en te verwachten dat iets werkt, werkt het ook. Verwachting is van grote invloed. We kijken ondertussen of het hem ook lukt om met één hand te bouwen, zodat de andere hand vrij is voor de handeling. Ook dat gaat prima.

Lars benoemt nog dat hij bang is dat het pijn gaat doen. We spreken af om voordien Rapidan,‘de toverpleister’ te plakken zodat hij de bloedafname minder voelt. Daarnaast leggen we de focus op afleiding. Wanneer de focus gelegd wordt op de handeling of pijn dan zal dit ook op de voorgrond zijn. Leg je de focus op afleiding, dan zal de handeling of pijn op de achtergrond zijn.

Wanneer ‘de toverpleister’ goed is ingewerkt, zijn we klaar voor de bloedafname.

De laborant wordt vooraf goed geïnstrueerd over het afgesproken plan. Tijdens de handeling zit moeder veilig naast Lars en ik bouw samen met hem met lego. Tussendoor stel ik hem vragen over zijn bouwwerk om de focus nog meer op de afleiding te leggen. De laborant werkt zoals afgesproken zo stil mogelijk zodat Lars goed gefocust kan blijven op zijn mooie bouwwerk. Voordat Lars het doorheeft is de handeling al klaar. Hij is opgelucht en verbaasd. Hij heeft er namelijk niets van gevoeld en gemerkt. Lars zegt zelfs dat hij het leuk vond.

Sanne Alberink
Vakgroep Medisch Pedagogische Zorg Nederland