15 december 2020

De vlinder

Maandelijks op de nieuwsblog Kind & Zorg: een column van de Vakgroep Medisch Pedagogische Zorg Nederland over wat zij meemaken in de praktijk.

In haar mooie jurk komt ze bij ons voor ‘de vlinder’, zoals zij het noemt. Nora is zes en krijgt chemotherapie via de port a cath (PAC). Nora vindt de naald namelijk lijken op een vlinder. Nora wil graag zoeken in het zoekboek van ‘Waar is Wally?’ tijdens de handeling. De verpleegkundige weet dat zij niets mag zeggen zodat Nora de kans krijgt om zich volledig te focussen op de afleiding. Eén ouder zit achter haar en een Medische Pedagogisch Zorgverlener zoekt samen met Nora in het boek. Nora gaat helemaal op in het zoeken en reageert nauwelijks op het aanprikken.

In haar mooie jurk komt ze weer bij ons voor ‘de vlinder’. Nu zoeken Nora en haar moeder samen naar Wally zónder Medisch Pedagogisch Zorgverlener terwijl de verpleegkundige stilletjes de PAC inbrengt. Het aanprikken verloopt nu soepel zonder mijn hulp. Met een grote glimlach komt Nora naar de speelkamer om te knutselen terwijl haar chemo in loopt.

In Nora haar dossier lees ik terug welke stappen we samen met haar en haar ouders gezet hebben. Ieder kind heeft een ander ritueel en andere woorden voor de PAC en de chemo. Om aan te sluiten bij het kind is het belangrijk om dezelfde taal te spreken. In het dossier staat dan ook bij ieder kind vermeld welke woorden en rituelen zij en wij gebruiken. Chemo Kaspertjes die naar binnen marcheren, het kastje, er komt van alles voorbij. Voor Nora de vlinder en niet te vergeten haar feestjurk, omdat Nora het een feestje vindt om te komen.

In mijn werk vind ik het van groot belang om aan te sluiten bij de wens van zowel kind als ouders. Gevoel van controle en inspraak en vertrouwen zijn hierbij de rode draad. Als Medisch Pedagogisch Zorgverlener (MPZ) assisteer ik en geef ik advies aansluitend bij de mogelijkheden en wensen van het kind en de ouders. Het is erg makkelijk om als MPZ-er onderdeel te worden van het ritueel. Wat een krachtige functie heeft. Eigen kracht is echter nog sterker. Zodra de rituelen en handelingen op elkaar afgestemd zijn en goed gaan, zetten wij een stapje terug en streven we ernaar ouders zoveel mogelijk in hun kracht te zetten als team met hun kind.

Zo zijn we er bij Nora na verloop van tijd uitgestapt. Als Nora is aangeprikt komt ze altijd nog wel even knutselen bij ons in de speelkamer. Het contact met Nora is erg belangrijk zodat de vertrouwensband met ons blijft bestaan. Mocht er dan ooit toch ondersteuning nodig zijn dan kunnen we makkelijker inspringen. Ze blijft helaas nog wel even komen voor haar vlinder in haar mooie feestjurk.

Maaike Labee-Wamelink
Vakgroep Medisch Pedagogische Zorg Nederland