Maandelijks op de nieuwsblog Kind&Zorg: een column van de Vakgroep Pedagogische Zorg in het Ziekenhuis Nederland over wat zij meemaken in de praktijk.
Kamer 18
Schemerig
Een ziek meisje in bed
Rondom haar bed volop K3 spullen
Zwevende ballonnen met prinsessen
En veel roze… heel veel roze
Eigenlijk wist ik genoeg, ik had voldoende aanknopingspunten, voldoende inzicht in haar belevingswereld om contact te krijgen. Ik had niets meer nodig dan dat wat ik zag rondom dit bed.
Ondanks dat stelde ik toch enkele vragen aan dit mooie meisje. Volgens moeder te moe om antwoord te geven op mijn vraag: wat vind je leuk, wat vind je mooi, wie of wat zou je graag willen zijn? Met moeders’ antwoord in mijn hoofd verwachtte ik geen antwoord meer. Dit meisje was te ziek. Te ziek om te antwoorden.
Haar moeder had gelijk, zoals vele moeders gelijk hebben. Moeders hebben vaak gelijk, zij kennen hun kind van binnen en buiten. Wie ben ik dan, om nog iets anders te verwachten. Ik die vragen stel aan een ziek kind. Wat verwacht ik eigenlijk?
Ik dacht mijn doelen te moeten bijstellen totdat ik haar iets hoorde zeggen. Een klein, zwak stemmetje antwoordde: een zeemeermin of een prinses…
Terwijl bewakingsapparatuur werd aangesloten ontstond mijn prinsessenverhaal…
Een schommel in het park , een mooie stevige schommel. Stel je jouw mooiste prinses eens voor. Met haar prachtige jurk vol met pailletten die glimmen en glinsterende bloemetjes die schitteren in de zon. De prinses schommelt, de wind zachtjes door de gouden lokken, de zonnestralen heerlijk warm op haar gezicht. Schommelend, van voor naar achteren. Prachtige kleine vogels kwamen aangevlogen, kleine vogels, mooi gezang, mooi schattig gesjirp. De prinses vond het allemaal prachtig.
Als pedagogisch zorgverlener spelend met het kind. Spel wordt mijn middel om mijn doel te bereiken. Zo ook is dit verhaal een middel, geleide fantasie. Het kind meenemen naar een ‘veilige plek’, het kind afleiden van de medische handelingen. Sommige kinderen laten zich meenemen en laten zich afleiden. Medische handelingen kunnen makkelijker verricht worden omdat het kind (meer) ontspannen is. Afleiding kan doorbrekend zijn, mits het op de juiste manier gebeurt. Daarentegen zijn er ook kinderen die alles willen weten wat er gebeurt, zij willen niets missen. Zij willen controle hebben en houden. Zij worden uiteraard anders benaderd. Deze kinderen willen uitleg, willen informatie. Pedagogisch verantwoord. Uiteraard altijd lettend en aansluitend op de belevingswereld en ontwikkelingsniveau van het kind.
Het meisje is rustig in slaap gevallen. Terwijl in het verhaal nog meer vlinders vlogen en vogels floten en de regenboog met haar kleuren de hemel kleurde eindigde mijn verhaal met haar zeemeermin, de zeemeermin dat het mooie meisje droomde te willen zijn. Roze en rustig.
Ik keek even opzij. Zie moeder aan de ene kant opgelucht, haar dochter kennende, zoals alle zonen en dochters door moeders ‘gelezen’ kunnen worden. Het prinsessenverhaal heeft haar als muziek in haar oren geklonken.
Aan de andere kant mijn collega’s. Die verzonken in het verhaal hun medisch handelen hebben kunnen volbrengen.
Arts, verpleegkundig specialist, moeder en ik
Samen of alleen
Met 1 doel
Het kind in roze
May Claessen
Pedagogische Zorg in het ziekenhuis Nederland