Tot welke veranderingen leidt de coronacrisis in de medische kindzorg? Wat is daar zorgelijk of positief aan? Kind & Ziekenhuis legt vijf vragen voor aan kinderen, ouders en zorgprofessionals in de kindzorg.
Vandaag: Anne is ten tijde van het interview 20 weken zwanger en in verwachting van haar tweede kind.
Vraag 1
Wat is dé grootste verandering voor jou als zwangere door de coronacrisis?
Anne: “De grootste verandering is het aantal controlemomenten tijdens de zwangerschap en dat mijn partner en kind niet meer mee mogen. Vooral tijdens de 20 weken echo was dat een gemis.”
Vraag 2
Waar maak jij je het meeste zorgen om als het gaat om jezelf en je ongeboren kind door corona?
Anne: “Ik heb begrepen dat artsen en verloskundigen niet goed weten wat het virus in het eerste en tweede trimester van de zwangerschap met de baby doet. Ik ben in het tweede trimester behoorlijk ziek geweest. De symptomen waren niet typisch corona maar het zou wel corona kunnen zijn geweest. Ik hoop dat de baby hiervan geen gevolgen heeft meegekregen.”
Vraag 3
Wat ervaar je als positief door de coronacrisis als zwangere?
Anne: “Ik vind het eigenlijk wel fijn om minder controles te hebben. Het is toch altijd best een gedoe om naar de praktijk te gaan en dat te combineren met werk en kind. Ik ervaar ook niet iedere controle als erg zinvol, dus ik vind minder controles wel positief. Ook vind ik het positief dat de telefonische bereikbaarheid nu een stuk beter is. Toen ik mij zorgen maakte kon ik telefonisch meteen terecht terwijl dat normaal maar 1 uur per dag is. En ik vaak ook vergeet welk uur dat ook alweer is. Ook heb ik een paar telefonische consultenten gehad van een bekkenfysiotherapeut, dat ging echt heel goed.”
Vraag 4
Welke impact heeft de coronacrisis op jouw gezinsleven/sociale leven als zwangere?
Anne: “Momenteel probeer ik thuis zoveel mogelijk te werken aan de eettafel en mijn man ook. Ondertussen loopt ons kind van 1,5 jaar rond. Dat is best een uitdaging. Al doende hebben we gemerkt dat we het best elkaar kunnen afwisselen in tijdblokken van 1,5 uur/2 uur. Het is dus heel veel schakelen en werken met veel achtergrondgeluid. Het gekke is dat het ook wel weer went. Ik vind het wel erg jammer dat er nu geen sport is, ook niet voor zwangere vrouwen natuurlijk. De vorige zwangerschap vond ik dat erg leuk en het hielp mij in beweging te blijven. Ik ben bang dat als het sporten straks weer mag mijn zwangerschap straks al te ver is om nog te beginnen. Wat ik wel heel positief vind is de hoeveelheid tijd die ik nu heb voor mijn man en kind. Ik besef mij wel weer dat zij het belangrijkste zijn voor mij. Al mis ik sociaal contact en uitjes ook, maar minder dan ik in het begin van de crisis had gedacht.”
Vraag 5
Wat wil je als boodschap meegeven aan andere zwangere vrouwen en/of aan zorgprofessionals en andere belanghebbende?
Anne: “Blijkbaar zijn niet alle controlemomenten echt noodzakelijk. Het zou best fijn zijn als je zelf kan bepalen of niet noodzakelijke controles nodig zijn of niet. Wat meer flexibiliteit dus.”
