Interview met de Kinderverpleegkundige van het Jaar 2024
Ellen van Oene, kinderverpleegkundige bij KinderThuisZorg Nederland, werd eind vorig jaar verkozen tot Kinderverpleegkundige Family Integrated Care (FIC) 2024. “Kinderen met een aandoening of beperking helpen, mooier werk kan ik me niet voorstellen.”
Het was een complete verrassing voor Ellen van Oene, toen directeur-bestuurder Hester Rippen – Wagner van Kind & Ziekenhuis onverwacht op haar werk langskwam met het nieuws dat zij door haar collega’s was verkozen tot Kinderverpleegkundige FIC 2024.
“Hoezo, dacht ik? Ik ben een doodnormale kinderverpleegkundige. Wat maakt mij zo speciaal?’
Juryrapport
Véél dus, blijkt uit het juryrapport. Enkele citaten:
- Ellen past van nature de principes van Family Integrated Care toe.
- Ze denkt vanuit kind en gezin, en stelt zichzelf en haar collega’s telkens de vraag: wat is voor hun helpend?
- Je bent een inspiratiebron, niet alleen voor de gezinnen die je begeleidt, maar ook voor collega’s en zorgorganisaties.
Of ze zich in deze lovende woorden herkent? Zeker, maar niet op een manier dat ze zich daar iedere dag van bewust is. “Het kind heeft de regie, voor mij spreekt dat vanzelf. Ik denk daar niet over na, dat is het vertrekpunt bij alles wat ik doe.”
Het kind bepaalt
Vanmorgen nog, toen ze bij een meisje met kanker thuis kwam.
“Ik kom bij haar de neusmaagsonde inbrengen, dat is voor ieder kind een akelige ervaring. Ze kwam vorig jaar ook behoorlijk getraumatiseerd vanuit het ziekenhuis naar huis. De eerste keer dat ik bij haar de sonde kwam geven, hebben we samen afspraken gemaakt hoe ze dat het liefste zou willen. Wil ze dat we tot tien tellen voor ik de sonde inbreng, wil ze de sonde in de keuken of in de huiskamer? Dat bepaalt zij, zij vertelt me hoe ik het moet doen.”
Vertrouwen
“En ik hou me aan alle afspraken. Zo bouw ik vertrouwen op. De eerste keer dat ik een sonde inbracht, duurde het een uur. Vanmorgen lukte het in twee minuten. Daar word ik blij van. Blij dat het ons is gelukt, dat een maagneussonde inbrengen voor haar niet langer traumatisch is. Natuurlijk, het is niet leuk, maar het gaat goed, en we hebben het gezellig als ik bij haar ben. Dat is waarom ik dit werk doe.”
“Ik ben nieuwsgierig, wil altijd weten hoe het anders, beter kan voor kind en gezin”
Een inspiratiebron, noemen haar collega’s haar. Begrijpt ze dat? “Ik vind het fijn om kennis te delen, dat kan meespelen. Ik ben nieuwsgierig, wil altijd weten hoe het anders, beter kan voor kind en ouders. Als het nodig is, dan ga ik op onderzoek uit, duik ik de boeken in, zoek ik medische bronnen op. Die kennis deel ik vervolgens met mijn collega’s, maar ook met ouders en kind. Ik doe het niet voor mezelf. Ik doe het omdat ik wil dat kind en ouders daarvan profiteren.”
Verlies- en rouwbegeleider
Een voorbeeld is haar expertise als verlies- en rouwbegeleider, waar ze naast haar HBO-V-opleiding aanvullend in geschoold is. “Helaas komt het nog steeds voor dat kinderen en jongeren overlijden in de kinderthuiszorg. Alle kinderverpleegkundigen maken dat mee. Dan is het fijn als ik mijn expertise hierover met ze kan delen. Maar ik heb niet méér kennis dan mijn jongere collega’s. Zij zijn vaak beter op de hoogte van de laatste wetenschappelijke ontwikkelingen. En daar leer ik weer van. Natuurlijk is het fijn dat ik deze eervolle titel een jaar mag dragen, maar we doen het samen, als team.”
Waargemaakt
Wat zijn haar plannen voor het komende jaar, nu ze kinderverpleegkundige FIC van het jaar is? Ze lacht. “Ik dacht eerst: hoe moet ik dit waarmaken? Totdat een collega tegen me zei: je hoeft niets waar te maken, je hébt het al waargemaakt. Dat voelde als een opluchting. Ik ga in ieder geval door met mijn werk als kinderverpleegkundige. Want kinderen met een aandoening of beperking helpen, mooier werk kan ik me niet voorstellen.”
Meer info:
Ellen van Oene is Kinderverpleegkundige FIC van het jaar 2024
Drie genomineerden Kinderverpleegkundige FIC van het jaar 2024 beken
Meer informatie over de verkiezing van de Kinderverpleegkundige Family Integrated Care van het jaar: klik hier.
door Michel van Dijk, journalist
