Voor mensen met een beperking of chronische aandoening is de anderhalvemetersamenleving geen mogelijk toekomstscenario. Daarom moet het kabinet met een integraal crisisplan komen zodat ook deze groepen kunnen meedoen aan het ‘nieuwe normaal’. Illya Soffer, directeur van koepelorganisatie Ieder(in): ‘Voldoende beschermingsmaterialen moet het startpunt zijn, dat zou al een groot deel van de problemen oplossen. De deur naar de samenleving komt dan weer op een kiertje te staan.’
De coronamaatregelen zijn verlengd. Tegelijk wordt nagedacht over de inrichting van de anderhalvemetersamenleving. Voor mensen met een beperking of chronische aandoening is dat niet haalbaar zonder voldoende ondersteuning. Kun je dat toelichten?
‘Bij dit vraagstuk is het belangrijk om twee groepen te onderscheiden. Bij de eerste groep gaat het om mensen met een verstandelijke, zintuigelijke of lichamelijke beperking. Voor hen is participeren aan de anderhalvemetersamenleving niet mogelijk omdat zij in hun dagelijks functioneren afhankelijker zijn van anderen dan mensen zonder beperking. Bij sommige (ernstige) beperkingen of chronische ziekten is zorg en begeleiding vaak heel nabij en fysiek. Dat kan niet anders. Voor deze mensen is nabijheid dus heel belangrijk: nabijheid van zorgverleners, maar ook van naasten en mantelzorgers. De tweede groep bestaat uit mensen met een chronische aandoening. Zij kunnen niet deelnemen aan de anderhalvemetersamenleving omdat zij kampen met een verhoogd gezondheidsrisico. Neem bijvoorbeeld mensen met een aangeboren hartafwijking, een immuunziekte of COPD, zij zullen zich nooit onbeschermd in de ‘nieuwe samenleving’ kunnen bewegen. Natuurlijk is de kans op besmet raken even groot als bij gezonde mensen, maar COPD-patiënten lopen een veel groter risico op complicaties als gevolg van Covid-19. Sommigen van hen weten nu al dat zij bij complicaties nooit op de IC zullen worden opgenomen, omdat hun herstelkansen ten gevolge van hun beperking te klein zijn. Anderen weten dat zelfs al zou er een vaccin komen tegen Covid-19, dat dit hen geen soelaas biedt, omdat hun immuunsysteem dat niet aankan. Kortom: voor beide groepen is het heel belangrijk dat er rekening met hen gehouden wordt als het gaat om het inrichten van de anderhalvemetersamenleving.’
Lees het volledige artikel op Zorgvisie
